Jan D Recycling B.V.

Jan D. Recycling B.V. houdt zich bezig met de in- en verkoop van beschadigde producten. Jan D. Recycling wordt veelal benaderd door verzekeringsmaatschappijen en andere aanbieders om schadepartijen voor hen af te nemen en hiervoor een gepaste bestemming te vinden. Overal ter wereld zijn wij genegen om partijen van u te inkopen of aan u te verkopen. Wilt u meer weten, neem gerust contact op!

Ontwikkelingen

Vanaf 2011 is er een sterke beweging in gang gezet om mestvergisting weer bij de basis terug te brengen. We spreken dan ook weer over pure mestvergisting op het boerenerf. Dit wordt microvergisting genoemd of monomestvergisting en enkele microvergisters zijn al marktrijp.

Een microvergister
Een stap verder is de mestraffinage, waar naast biogas ook mineralenconcentraten geproduceerd worden. Deze zullen in de nabije toekomst een deel van de kunstmest vervangen en daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan het sluiten van mineralenkringlopen.

Mede door de intrede van een systeem van verplichte mestverwerking als basis voor de nieuwe mestwet die zo het nu lijkt in 2013 van kracht wordt, zijn ook grootschalige centrale mestverwerkingsinitiatieven met energieproductie kansrijk. Mogelijk dat ook bij u in de regio een dergelijk initiatief speelt.

In een nog wat breder perspectief kan ook de stap vóór vergisting in ogenschouw worden genomen. Het betreft hier raffinage van biomassa, waaruit waardevolle grondstoffen kunnen worden verkregen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan eiwitten uit gras, waarna het al dan niet via de koe in een vergister kan belanden.

Co-vergisting

„Vergisting is in feite een natuurlijk afbraakproces”, „Als een boer de mest combineert met toegestane organische bijproducten, kan hij geld verdienen met het biogas dat hij levert. Daarnaast is hij van zijn overschot aan mest af, heeft hij minder afval dat hij anders tegen hoge kosten moet laten verwerken en transporteren, én hij mag het zogenoemde digestaat dat achterblijft als bodemverbeteraar op zijn land Niet alleen de boer heeft profijt van de vergisters. In 2020 moet Nederland 14 procent van zijn energiebehoefte invullen met duurzame energiebronnen als wind- en bio-energie. En daarom wordt er subsidie uitgedeeld aan de zogenoemde decentrale vergisting van organische reststromen, zeg maar de installaties op het erf van de boer. Het aantal vergisters is de afgelopen jaren daarom sterk gestegen. Nederland blijft nog steeds sterk achter bij landen als Duitsland dat zo’n vijfduizend vergisters in bedrijf heeft, maar toch is het aantal vaderlandse bio-installaties gegroeid van negen in 2005, naar 65 in 2007 tot 180 in 2010. En die ontwikkeling zet door.